Złota KNSGP

Wybitność szczytu, a dokładniej minimalna deniwelacja względna (w skrócie MDW), to minimalna wysokość potrzebna do zejścia z danego szczytu przed wejściem na inny wyżej położony teren. Określa to w pewnym stopniu, na ile szczyt wyróżnia się ze swojego otoczenia. Wybitność definiuje się też jako różnicę wysokości między danym szczytem i warstwicą o najniższej wartości go okalającą, która nie obejmuje żadnego wyższego szczytu. Wartość tej warstwicy określa wysokość przełęczy zwanej kluczową, oddzielającej dany szczyt od wyższego, kolejnego szczytu na grzbiecie. Spośród przełęczy oddzielających dany szczyt od wyższych sąsiadów przełęczą kluczową jest przełęcz najwyższa. Wybitność szczytu to inaczej jego wysokość względna nad przełęczą kluczową.

To bardzo fachowe określenie tego, co jest celem w 3 projektach Klubu Zdobywców Koron Górskich Rzeczypospolitej Polskiej, a mianowicie zdobycie najwybitniejszych szczytów w pasmach górskich Polski, Karpat i Sudetów. W każdym z tych projektów są do zdobycia 4 odznaki: popularna, brązowa, srebrna i złota. Dokładnie przedstawia się to następująco:
– Korona Najwybitniejszych Szczytów Gór Polski (KNSGP):
popularna – 5 szczytów,
brązowa – 20 szczytów,
srebrna – 35 szczytów,
złota – 50 szczytów,
– Korona Najwybitniejszych Szczytów Karpat Polskich (KNSKP):
popularna – 5 szczytów,
brązowa – 20 szczytów,
srebrna – 35 szczytów,
złota – 50 szczytów,
– Korona Najwybitniejszych Szczytów Sudetów Polskich (KNSSP):
popularna – 3 szczyty,
brązowa – 10 szczytów,
srebrna – 20 szczytów,
złota – 30 szczytów.

Spoglądając na ilość szczytów łatwo można się domyślić, że są to projekty na kilka, a nawet w wielu przypadkach na kilkanaście lat. I wymaga to dobrego gospodarowania swoim czasem i o wiele jeszcze lepszego planowania swoich górskich wypraw. Kiedy zdobyłem małą złotą GOT i poszukiwałem czegoś nowego dla siebie właśnie trafiłem na KZKG RP. Czytając ideę i regulamin Klubu zapaliłem się, ponieważ wykaz i ilość szczytów do zdobycia dawał wiele możliwości, a zwłaszcza poznawanie nieodkrytych do tej pory przeze mnie pasm górskich. Nie zastanawiałem się zbyt długo nad przystąpieniem i z dniem 29 czerwca 2016 roku stałem się członkiem Klubu o numerze 356. Kiedy otrzymałem obie książeczki: potwierdzeń i weryfikacyjną byłem pewien, że najważniejszą koroną górską, spośród wszystkich do zdobycia w Klubie, będzie dla mnie osobiście KNSGP. Do zdobycia aż 50 szczytów w 18 polskich pasmach górskich. Może ktoś powiedzieć, że to nie dużo, ale kiedy spojrzysz na MAPĘ KNSGP to łatwo możesz dojść do wniosku, że na zdobycie wszystkich tych wierzchołków przede wszystkim potrzeba czasu. Ten ostatni ze względu na specyfikę mojego powołania był i jest co nieco ograniczony. Pomimo to podjąłem decyzję, że chcę zdobyć złotą koronę KNSGP.

W momencie przystąpienia do Klubu i po wypełnieniu książeczki weryfikacyjnej w oparciu o książeczki GOT na mojej liście pojawiły się 22 zdobyte szczyty (od 28 sierpnia 2001 roku do 29 czerwca 2016 roku). Ta dokumentacja potwierdzała, że do tej pory udało mi się wyrobić normę na odznakę w stopniu brązowym. Przede mną pozostało jeszcze 28 szczytów, podobnie jak w Koronie Gór Polski i rozpościerała się ciekawa i bardzo rozległa perspektywa, ale nie zniechęcałem się. Powoli zacząłem planować i zdobywać kolejne wierzchołki. I muszę dziś przyznać, że sprawiało mi to wiele radości, zwłaszcza odliczanie, że jeszcze pozostało tyle i tyle szczytów i będzie złoto.

Moje samozaparcie i upór sprawiły, że zdobycie pozostałych wierzchołków (28) zajęło mi niewiele ponad 3 lata, a dokładnie 3 lata i 2 miesiące. Co ciekawe całość realizacji tego projektu trwała aż 18 lat i to co do roku, miesiąca i dnia. Otóż dokładne ramy czasowe przedstawiają się następująco: 28 sierpnia 2001 roku (Śnieżka w Karkonoszach) – 28 sierpnia 2019 roku (Pilsko w Beskidzie Żywieckim). A pomiędzy nimi innych 48 szczytów, które sukcesywnie zdobywałem. Każdy z nich to nowa historia i nowa przygoda. Część  z nich zdobyta w towarzystwie, a część samotnie. Jednakże za każdym razem wejście na wierzchołek dawało wiele radości i przybliżało do upragnionego celu.

W ciągu całego okresu kolekcjonowania poszczególnych szczytów najbardziej zadziwiło mnie,  dlaczego jest tak wiele wierzchołków w Beskidzie Wyspowym? To pytanie nurtowało mnie przez bardzo długi czas, ale kiedy zacząłem przemierzać ten Beskid od razu zrozumiałem. Zgodnie z definicją zamieszczoną na początku wpisu są to naprawdę wybitne szczyty i potrzeba sporo wysiłku i czasu na ich zdobycie, ale satysfakcja i przepiękne widoki z niektórych szczytów gwarantowane.

Trochę kilometrów i czasu na zdobywanie pozostawiłem za sobą, ale jestem bardzo zadowolony i usatysfakcjonowany, bo realizacja tego projektu wcale nie była taka łatwa. Jednocześnie jestem dumny z tego powodu, że jestem 8 człowiekiem w Polsce, który zdobył złotą KNSGP w KZKG RP.

Tutaj w poniższej tabelce można prześledzić kiedy udało mi się zdobyć poszczególne szczyty Korony Najwybitniejszych Szczytów Gór Polskich:

Wiele z tych wierzchołków i moja obecność na nich zostało udokumentowanych na fotografii. Zapraszam do obejrzenia zdjęć potwierdzających zdobycie poszczególnych szczytów Korony Najwybitniejszych Szczytów Gór Polskich:

To był trzeci i ostatni projekt z zaplanowanych w 2019 roku, który udało mi się szczęśliwie zakończyć i już zweryfikować. Kolejne odznaki wpadły do mojej skromnej kolekcji (27), a wśród nich złota odznaka Korony Najwybitniejszych Szczytów Gór Polskich.

Z górskimi pozdrowieniami Moje góry łaskawe!