Mój gust muzyczny pomimo upływu czasu wciąż nie jest wyrobiony. Od wielu lat słucham różnej muzyki i jedna podoba mi się bardziej, druga mniej. Oczywiście są takie gatunki muzyczne, które słucham częściej i do nich należą piosenki z tzw. Krainy łagodności, a wśród nich te dotyczące głównie gór. Jedną z moich ulubionych jest piosenka zespołu Na bani pt. Wędrujemy. Są w niej słowa, którymi chcę się tu podzielić:

Góry to nasze spiętrzone marzenia
W górach ludzie jak one rosną ku niebu
Morze szczytów nas w żeglarzy przemienia
Sterujących coraz dalej od brzegu od brzegu
Góry to ludzie, którzy je niosą w plecaku
Ludzie są jak góry, które noszą w sobie
Gdzie oczy poniosą wędrujemy szlakiem
A u celu i tak czeka drugi człowiek

Odkąd pamiętam góry towarzyszą mojemu życiu. To w nich odpoczywam. Od dzieciństwa uczyłem się po nich wędrować i tak zostało mi do dziś. Na początku chodziłem z rodzicami i to im zawdzięczam miłość do gór. Nigdy nie planowałem, żeby zdobywać szczyty dla jakichś odznak, ale będąc już w zakonie pomyślałem, że można połączyć przyjemne z pożytecznym. I w ten sposób postanowiłem zdobyć swoją pierwszą górską odznakę, a mianowicie Górską Odznakę Turystyczną Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (GOT PTTK).

Moja pierwsza książeczka GOT PTTK i mój pierwszy w niej wpis jest datowany na 28 sierpnia 2001 roku. Wówczas swój urlop spędzałem w Karkonoszach, po których miałem już okazję niejednokrotnie wędrować. Tym razem zacząłem zbierać punkty za przebyte kilometry i przewyższenia. Później były Tatry i  po pierwszym roku świadomego wędrowania po górach miałem już odznakę w stopniu popularnym i małym brązowym (2002). Kolejne lata to wędrówki w celu zdobycia odznak w stopniach mała srebrna (2005) i mała złota (2011). Może dziwić, że tyle czasu zajęło mi kompletowanie punktów, ale będąc zakonnikiem nie wszystko było ode mnie zależne. Okazją do wędrówek był zazwyczaj urlop, a on jak wiadomo był on ograniczony czasowo, stąd tych punktów nie zawsze było dużo. Patrząc z perspektywy czasu bardzo cieszę się, że udało mi się zdobyć te odznaki w takim a nie innym czasie. To wiele wysiłku i kilometrów i wspomnień. Do dnia dzisiejszego w moim posiadaniu jest 5 książeczek GOT PTTK i 4 zweryfikowane odznaki. Obecnie jestem w trakcie zdobywania powtórzeń do odznaki małej Za wytrwałość (do 2019 roku VII powtórzeń na X po zdobyciu małej złotej GOT PTTK). Jest bliżej niż dalej, ale troszkę chodzenia mnie jeszcze czeka, ale nie ubolewam z tego powodu. Wręcz przeciwnie cieszę się, bo to motywuje mnie wciąż do planowania górskich wędrówek. Mam nadzieję, że zdrowie mi pozwoli na osiągnięcie celu.

Czym tak właściwie jest GOT PTTK? Górska Odznaka Turystyczna PTTK to odznaka ustanowiona w 1935 roku przez Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, promująca turystykę górską. Od 1950 roku kontynuowana przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze – spadkobiercę i kontynuatora PTT. Nadzór nad GOT sprawuje Komisja Turystyki Górskiej Zarządu Głównego PTTK z siedzibą w Krakowie. Kadrą programową odpowiedzialną za GOT są przodownicy turystyki górskiej PTTK.

Zgodnie z ostatnim regulaminem GOT PTTK (obowiązującym od 1 stycznia 2016 roku) odznaka ma następujące kategorie i stopnie:

• W góry:
  • brązowa
  • srebrna
  • złota
• Popularna
• Mała:
  • brązowa
  • srebrna
  • złota
• Duża:
  • brązowa
  • srebrna
  • złota
• Za wytrwałość:
  • mała
  • duża

Zdobywanie odznaki odbywa się na podstawie samodzielnie prowadzonej książeczki, według wzoru określonego przez Komisję Turystyki Górskiej ZG PTTK, w której zapisywany jest dokładny przebieg przebytych tras i punkty należne za poszczególne odcinki.

Odznakę W góry można zdobywać po rozpoczęciu 5 roku życia i do ukończenia 7 roku życia, pozostałe po ukończeniu 7 lat życia. Zdobycie poszczególnych stopni w kategoriach W góry, popularnego i małych związane jest ze zdobyciem określonej ilości punktów. Punkty przydzielane są na podstawie stanowiącej załącznik do regulaminu odznaki punktacji górskich znakowanych szlaków turystycznych Polski lub (jeśli trasa wycieczki nie jest ujęta w spisie) według zasady: 1 punkt za 1 kilometr plus 1 punkt za 100 metrów różnicy wysokości z sumy podejść. Nie wolno powtarzać tras w ramach zdobywania jednego stopnia odznaki, chyba że przejście odbywa się w przeciwnym kierunku.

Zdobywanie każdej z odznak dużych wiąże się z odbyciem dwóch wielodniowych wycieczek, przy czym trasa każdej z nich winna prowadzić przez co najmniej 7 punktów pośrednich, wybranych z listy stanowiącej załącznik do regulaminu odznaki. Punkty pośrednie mogą być wykorzystane tylko raz przy zdobywaniu wszystkich stopni dużych odznak.

Odznakę Za wytrwałość w stopniu małym zdobywa posiadacz dużej złotej odznaki wypełniając siedmiokrotnie, a posiadacz małej złotej dziesięciokrotnie wymagania któregokolwiek stopnia małej odznaki GOT. O przyznanie odznaki Za wytrwałość w stopniu dużym można ubiegać się po udokumentowaniu dwukrotnego zweryfikowania odznaki Za wytrwałość w stopniu małym.

Zdobywanie GOT PTTK to przygoda na wiele lat, ale każdy przebyty 1 km i 100 m przewyższenia sprawia, że w sercu jest wiele radości i satysfakcji. Niejednokrotnie miałem dość podczas wędrówki, ale mimo to szedłem do przodu, bo wiedziałem, że to mnie przybliża do upragnionego celu. I kiedy widzę, że już tyle powtórzeń do odznaki Za wytrwałość za mną to teraz warto dokończyć podjętego dzieła. Jeszcze 3 lata i mam nadzieję, że stanę się szczęśliwym posiadaczem i tej odznaki.

Góry to nasze spiętrzone marzenia

Góry to ludzie, którzy je niosą w plecaku