W Księdze Koheleta można przeczytać, że Wszystko ma swój czas … (Koh 3, 1). I rzeczywiście tak jest. Oczywiście zdarza się, że nasze oczekiwania są większe od czasu, który mamy, ale ostatecznie udaje się nam zrealizować zaplanowane cele. Rok 2019 już dawno się zakończył i na dobre rozpoczął się rok 2020. I w głowie i w sercu nowe plany i marzenia. Niestety z różnych względów, szczególnie zdrowotnych, nie byłem w stanie wcześniej podsumować minionego roku, a był on w moim życiu bardzo bogaty w wydarzenia o charakterze górskim. Chciałbym się z Wami podzielić tym, co udało mi się osiągnąć, bo jestem z tego bardzo dumny. Wiem, że przy moim trybie życia ciężko jest mi zdobywać regularnie kolejne szczyty górskie, jednakże rok 2019 mogę uznać za bardzo udany, pomimo tego, że byłem ograniczony czasowo i terytorialnie.
Wybitność szczytu, a dokładniej minimalna deniwelacja względna (w skrócie MDW), to minimalna wysokość potrzebna do zejścia z danego szczytu przed wejściem na inny wyżej położony teren. Określa to w pewnym stopniu, na ile szczyt wyróżnia się ze swojego otoczenia. Wybitność definiuje się też jako różnicę wysokości między danym szczytem i warstwicą o najniższej wartości go okalającą, która nie obejmuje żadnego wyższego szczytu. Wartość tej warstwicy określa wysokość przełęczy zwanej kluczową, oddzielającej dany szczyt od wyższego, kolejnego szczytu na grzbiecie. Spośród przełęczy oddzielających dany szczyt od wyższych sąsiadów przełęczą kluczową jest przełęcz najwyższa. Wybitność szczytu to inaczej jego wysokość względna nad przełęczą kluczową.
Przełęcz Glinne → Las Suchowarski → Góra Pięciu Kopców → Pilsko → Góra Pięciu Kopców → Hala Słowikowa → Schronisko PTTK Na Hali Miziowej → Las Suchowarski → Przełęcz Glinne − 28 sierpnia 2019.
Koszarawa → SST Chatka Lasek → Lasek (Łosek) → SST Chatka Lasek → Koszarawa − 28 sierpnia 2019. 
Ustroń → Gościniec Równica → Równica → Gościniec Równica → Ustroń − 25 października 2019.
Wisła Głębce → Wisła Łabajów → Pod Wielkim Stożkiem → Wielki Stożek → Schronisko PTTK na Stożku → Kyrkawica → Kiczory → Mraźnica → Wisła Głębce − 25 października 2019.
Lubomin → Bacówka pod Trójgarbem (nieczynna) → Droga Tarcie Chrzanu → Trójgarb → Droga Tarcie Chrzanu → Bacówka pod Trójgarbem (nieczynna) → Lubomin − 4 września 2019.
28 szczytów w 8 lat i 26 dni. Dokładnie tyle czasu zajęło mi zdobycie całej Korony Gór Polski z Klubem Zdobywców Korony Gór Polski. Do KZ KGP zostałem wpisany 15 stycznia 2010 roku z numerem klubowym 5063. Zdobywanie szczytów rozpocząłem 7 lipca 2010 roku i był to Szczeliniec Wielki w Górach Stołowych, a zakończyłem 2 sierpnia 2018 roku i był to Czupel w Beskidzie Małym. Jak widać trochę czasu mi to zajęło, ale specyfika mojego powołania i ograniczony czas sprawił, że nie byłem w stanie zrobić tego szybciej. Jednak nie zamierzałem pobijać rekordów, lecz cieszyć się wędrowaniem po górach. Oprócz szczytów z KGP zdobywałem wiele innych, dlatego ten czas co nieco się wydłużył. W wielu wyprawach towarzyszyli mi rodzice, szczególnie tata, ale mamy też nie brakowało (większość szczytów zdobytych w Sudetach). Dzięki tacie moment wejścia na ostatni wierzchołek został uwieczniony na filmiku. To była wielka radość 🙂
Wałbrzych Główny (PKP) → Zamkowa Góra → Przełęcz Kozia → Borowa → Przełęcz Kozia → Kozioł → Wołowiec → Mały Wołowiec → Dłużyna → Przełęcz Szypka → Rozdroże pod Dłużyną → Wałbrzych Główny (PKP) − 4 września 2019.
Beskid Niski to karpackie pasmo, którego wschodni kraniec stanowi granicę pomiędzy Karpatami Zachodnimi a Karpatami Wschodnimi, a jednocześnie to granica z Bieszczadami. Rozciąga się równoleżnikowo od doliny Kamienicy i Kotliny Sądeckiej na zachodzie, po dolinę Osławy i Osławicy po stronie wschodniej, na długości przeszło 100 km. Jest to największe powierzchniowo pasmo Polski. Niskie zagęszczenie sieci szlaków, słabo rozwinięta infrastruktura turystyczna, nieduża ilość okolicznych miejscowości powodują, że przyroda jest tu bardzo dobrze zachowana, a pasmo stanowią dzikie obszary znajdujące się poza ludzką ingerencją.