Karkonosze to najwyższe pasmo górskie Sudetów i zarazem Czech rozciągające się na przestrzeni ok. 40 km (od Przełęczy Szklarskiej na zachodzie do Przełęczy Lubawskiej na wschodzie). Szerokość pasma waha się od 8 do 20 km. Karkonosze zajmują powierzchnię ok. 650 km², z czego do Polski należy 185 km², czyli 28,46%. Głównym grzbietem oraz Grzbietem Lasockim przebiega granica polsko-czeska. Najwyższym szczytem jest Śnieżka (1603 m n.p.m.) – najwyższy szczyt Czech, Sudetów i Śląska. Karkonosze należą do Światowej Sieci Rezerwatów Biosfery UNESCO i są chronione poprzez utworzenie na ich terenie Karkonoskiego Parku Narodowego oraz Krkonošského národní parku.
Tag: KK
Korona Karkonoszy IV
Jagniątków (Agnieszkowska) → Jagniątków (Jeżówka) → Hutniczy Grzbiet → Petrova bouda → Śląskie Kamienie → Czeskie Kamienie → Czarna Przełęcz → Śmielec → Obniżenie pod Śmielcem → Wielki Szyszak → Śnieżne Kotły → Łabski Szczyt → Česká budka → Sokolnik → Mokra Przełęcz → Graniczna Łąka → Szrenica → Graniczna Łąka → Hala Szrenicka → Wodospad Kamieńczyka → Rozdroże pod Kamieńczykiem → Wysoki Most → Szklarska Poręba (wyciąg) − 15 sierpnia 2019.
Śląskie Kamienie, Czeskie Kamienie, Śmielec, Wielki Szyszak, Śnieżne Kotły, Łabski Szczyt, Sokolnik, Szrenica i Wodospad Kamieńczyka to szczyty wchodzące w skład Korony Karkonoszy (KK) Klubu Zdobywców Koron Górskich RP. Jednocześnie Wielki Szyszak wchodzi w skład Korony Najwybitniejszych Szczytów Gór Polskich (KNSGP) i Korony Najwybitniejszych Szczytów Sudetów Polskich (KNSSP) w tym Klubie. Natomiast Szrenica jest wpisana do projektu Wieże widokowe gór i pogórzy pod numerem S-10.
Wszystkie te szczyty można zdobyć wędrując, wspominanym w poprzednim poście, Głównym Szlakiem Sudeckim, oznaczonym kolorem czerwonym. Niestety nie na każdy z tych wierzchołków można wejść bezpośrednio, ponieważ nie prowadzą tam żadne ścieżki i szlak przebiega pod nimi albo jest całkowity zakaz wchodzenia na nie. Dlatego szanując wszelkie zasady wędrowania po górach należy przejść obok szczytów. Wśród tych, na które nie powinno się wchodzić z różnych względów znajdują się: Śmielec (brak ścieżki), Wielki Szyszak (zakaz), Łabski Szczyt (zakaz) i Sokolnik (brak ścieżki). Najbardziej znanym szczytem spośród wymienionych jest Szrenica, górująca nad Szklarską Porębą. Prowadzą na nią różne szlaki, ale również wyciąg krzesełkowy. W czasie dobrej pogody wielu turystów korzysta z niego i stąd ten wierzchołek jest tak dobrze znany. My jednak zdecydowaliśmy się zdobyć wszystkie pozostałe szczyty siłą własnych mięśni. Zapraszam na wspólną wędrówkę.
Korona Karkonoszy III
Świątynia Wang → Rówienka → Budnicza Struga → Polana → Pielgrzymy → Słonecznik → Tępy Szczyt → Mały Szyszak → Špindlerova bouda → Przełęcz Karkonoska → Ptasi Kamień → Przełęcz Karkonoska → Schronisko PTTK Odrodzenie → Słonecznik → Pielgrzymy → Polana → Świątynia Wang − 14 sierpnia 2019.
Słonecznik, Tępy Szczyt, Mały Szyszak, Ptasi Kamień to szczyty wchodzące w skład Korony Karkonoszy (KK) Klubu Zdobywców Koron Górskich RP.
Wszystkie te szczyty można zdobyć wędrując Głównym Szlakiem Sudeckim, oznaczonym kolorem czerwonym. Prowadzi on w całości od Świeradowa-Zdroju do Prudnika i przebiega również przez Karkonosze. Omija on jednak kilka ważnych sudeckich punktów, w tym szczyty: Śnieżka oraz Śnieżnik. Długość szlaku to około 440 kilometrów, a szacowany czas przejścia 130 godzin. Spośród 4 wymienionych wyżej wierzchołków tylko dwa z nich znajdują się bezpośrednio na czerwonym szlaku, a mianowicie: Słonecznik (bardzo dobrze oznaczony i widoczny z wielu miejsc w Karkonoszach) i Ptasi Kamień (brak oznaczenia). Pozostałe, a mianowicie: Tępy Szczyt i Mały Szyszak przebiegają obok szlaku i nie są oznaczone i nie można na nie wejść, ponieważ nie prowadzą do nich żadne ścieżki. Kolejny dzień przed nami. Zapraszam na wspólną wędrówkę.
Korona Karkonoszy II
Karpacz Biały Jar → Karpacz Orlinek → Kocioł Białego Jaru → Kopa → Schronisko Dom Śląski → Śnieżka → Droga Jubileuszowa → Schronisko Dom Śląski → Spalona Strażnica → Równia pod Śnieżką → Kocioł Wielkiego Stawu → Polana → Rozdroże Łomnickie → Karpacz Biały Jar − 13 sierpnia 2019.
Kopa i Śnieżka to szczyty wchodzące w skład Korony Karkonoszy (KK) Klubu Zdobywców Koron Górskich RP.
Śnieżka wchodzi również w skład Diademu Polskich Gór i Korony Gór Polski.
Na trasie szlaku znajduje się również obiekt umieszczony pod numerem T-17 (Skocznia Orlinek w Karpaczu, wieża metalowa) w projekcie Wieże widokowe gór i pogórzy w grupie Sudety i Przedgórze Sudeckie.
Śnieżka (cz. Sněžka, niem. Schneekoppe) jest najwyższym szczytem Karkonoszy oraz Sudetów i jednocześnie najwybitniejszym szczytem Polski. Zlokalizowana na granicy polsko-czeskiej, góruje nad Kotliną Jeleniogórską. Po stronie polskiej znajduje się w granicach administracyjnych Karpacza oraz na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego, a po stronie czeskiej na terenie Krkonošského národního parku (KRNAP). Jest jednym z najliczniej zdobywanych szczytów, choć nie zawsze wiąże się to z pełną wędrówką od podnóża góry. Można bowiem od strony polskiej wjechać wyciągiem krzesełkowym na Kopę i stamtąd zdobycie szczytu jest o wiele prostsze, a od strony czeskiej kolejką gondolową na sam wierzchołek. Zapraszam na dalszą, wspólną wędrówkę po Karkonoszach.
Korona Karkonoszy I
Przełęcz Okraj → Nad Przełęczą Okraj → Łysocina → Nad Przełęczą Okraj → Przełęcz Okraj → Czoło → Skalny Stół → Sowia Przełęcz → Jelenka → Czarna Kopa → Jelenka → Pod Jelonkou → Pomezní boudy → Przełęcz Okraj − 12 sierpnia 2019.
Łysocina, Czoło, Skalny Stół i Czarna Kopa to szczyty wchodzące w skład Korony Karkonoszy (KK) Klubu Zdobywców Koron Górskich RP.
Łysocina i Skalny Stół to szczyty wchodzące jednocześnie w skład Diademu Polskich Gór (80 szczytów), który staram się również skompletować.
Wszystkie wymienione wyżej szczyty można zdobyć wyruszając z Przełęczy Okraj, znajdującej się w południowo-zachodniej Polsce, we wschodniej części Karkonoszy, pomiędzy Kowarskim Grzbietem a Lasockim Grzbietem. Łączą się tu polska droga wojewódzka nr 368 i czeska droga nr 252. Funkcjonują tutaj schroniska – polskie Schronisko PTTK „Na Przełęczy Okraj” oraz czeskie Pomezní bouda. Po stronie czeskiej znajduje się również kilka restauracji oraz obiektów noclegowych, należących do miejscowości Malá Úpa. Zapraszam na wspólną wędrówkę.